Siedem Świętych Sióstr FMM, męczennic z Chin
Siedem młodych kobiet o bogatej głębi, pochodzących różnych krajów i kontekstów kulturowych, spotkało się w rodzinie sióstr FMM. W powołaniu i misji Zgromadzenia rozpoznały swe własne powołanie i misję. Każda odznaczała się indywidualnymi rysami nakreślonymi ręką Boga, blaskami i cieniami swej własnej historii. Zostały ochrzczone i wychowane we wspólnocie Kościoła, gdzie usłyszały misyjne wezwanie Chrystusa: ?Idźcie na cały świat?, na które odpowiedziały całym sercem?
Siostry poniosły śmierć męczeńską w Chinach dnia 9 lipca 1900 r. w czasie prześladowań chrześcijan podczas powstania Bokserów. A przybyły do Tai Yuen Fou zaledwie kilkanaście miesięcy wcześniej na zaproszenie ojców franciszkanów, by opiekować się sierotami. Zostały beatyfikowane w Rzymie 24 listopada 1946 r. przez Piusa XII, a kanonizowane przez Jana Pawła II, 1 października 2000 r. w Rzymie. Poznajcie je, oto ich imiona:
Błogosławiona Siostra Maria Assunta Pallotta, misjonarka w Chinach (1878-1905)
Młoda Włoszka w niecały rok po przybyciu na swą placówkę misyjną, zmarła w Chinach w wieku 27 lat, zarażona tyfusem. Zostawiła światu przesłanie czystej intencji, które wyraziła w słowach: ? Proszę Pana o łaskę, aby dał poznać światu czystość intencji, która polega na czynieniu wszystkiego z miłości do Boga, nawet rzeczy najbardziej zwyczajnych.
Gdy papież Pius XI dnia 28 lutego 1932 r. ogłaszał Dekret o heroiczności cnót s. Assunty, przemawiając po raz pierwszy przez Radio Watykańskie, tak powiedział: ? Siostra Maria Assunta, służebnica Boża, jest dana jako przykład mądrości Bożej dla zawstydzenia mądrości tego świata. Mała Assunta, Wielka Misjonarka!. Papież Pius XII podczas jej beatyfikacji, której dokonał 7 listopada 1954 r., podsumował życie s. Assunty stwierdzeniem: Kiedy kochamy Chrystusa, ofiara z życia nie ma granic...
Jest także wiele innych sióstr FMM, znanych lub nie znanych z imienia, które oddały swe życie bez rozgłosu, wierne Chrystusowi do końca i solidarne wśród różnych zawirowań historii z ludem, do którego zostały posłane. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. (J 15,13).
Zgromadzenie Franciszkanek Misjonarek Maryi zostało założone w Indiach w diecezji Coimbatore przez bł. Marię od Męki Pańskiej. Jego zatwierdzenia dokonał Papież Pius IX dnia 6 stycznia 1877 r. w Uroczystość Objawienia Pańskiego. Zrodzone z misyjnych potrzeb Kościoła, rozwijało się bardzo dynamicznie, zakładając swe domy nie tylko w wielu krajach Europy, ale przede wszystkim w bardzo krótkim czasie docierało do odległych placówek misyjnych w Azji, Afryce i Ameryce. W kolejnym etapie dotarło także do Australii.
Zgromadzenie FMM od czasu swego powstania jest otwarte na wszystkie formy ewangelizacji: katechezę, służbę zdrowia, edukację, pracę socjalną, a przede wszystkim na pierwsze przepowiadanie Jezusa Chrystusa czyli misję ad gentes. Jego charyzmat ofiary za Kościół i zbawienie świata, w centrum wszelkich zaangażowań stawia troskę o zbawienie człowieka, podkreślając jednocześnie godność i promocję osoby ludzkiej. Szczególną troską otaczane są kobiety i młodzież, a zwłaszcza ci, których prawa nie są respektowane.
Od początku Zgromadzenie FMM przyjmuje powołania ze wszystkich krajów, ciesząc się swą różnorodnością i wielokulturowością. Jako więc Zgromadzenie międzynarodowe, aktualnie obecne na pięciu kontynentach w 74 krajach świata, pragnie być świadectwem pojednania i komunii wszystkich ludów w Bogu.
Zgromadzenie Franciszkanek Misjonarek Maryi liczy obecnie ok. 6 tys. sióstr pochodzących z 79 narodowości i pracujących w bardzo zróżnicowanych środowiskach społeczno-kulturowych. Dom generalny znajduje się w Rzymie.
Bł. Maria od Męki Pańskiej (1839-1904)
Bł. Maria od Męki Pańskiej została obdarzona przez Boga charyzmatem założycielskim czyli szczególnym darem Ducha Świętego, który uzdolnił ją do ukształtowania w Kościele nowej rodziny zakonnej, poświęconej powszechnej misji Kościoła ? Franciszkanek Misjonarek Maryi. Misyjność Zgromadzenia i jego gotowość do pójścia z Ewangelią do wszystkich, zawsze i wszędzie, jest jego specyficzną cechą, którą Zgromadzenie FMM ubogaca Kościół.
Charyzmat założycielski
Helena Maria Filipina de Chappotin de Neuville, w zakonie Maria od Męki Pańskiej, urodziła się w Nantes we Francji w 1839 r. Od młodości szukała z pasją tego, ?co warto miłować?. Miłość Boga pochwyciła ją i wcześnie zrozumiała, że jedynie całkowity dar z siebie może być zapłatą Temu, który oddał jej się cały. Rozpoczynając życie zakonne, doświadczyła mistycznych przeżyć, przez które Bóg wzywał ją do radykalnego uczestniczenia w misterium Kościoła przez cierpienie. W Stowarzyszeniu Sióstr Maryi Wynagrodzicielki otrzymała imię Maria do Męki Pańskiej. Szybko została posłana do południowych Indii, gdzie zdobyła bogate doświadczenie pracy misyjnej. Zarówno adoracja Najświętszego Sakramentu i kontemplowanie ukrytego życia Maryi w Nazarecie, jak również aktywność apostolska, kształtowały charyzmat przyszłego zgromadzenia misyjnego, które wkrótce miała założyć.
Nowe początki
W 1877 r. po nieoczekiwanym zerwaniu na skutek trudności wewnątrz misji, Maria od Męki Pańskiej założyła w Ootacamund w Wikariacie Apostolskim Coimbatore, nową wspólnotę zakonną o nazwie Misjonarki Maryi. Założycielka zadbała następnie nie tylko o prawną organizację swego nowego Zgromadzenia, ale także troszczyła się o formację duchową sióstr, zapraszając je w redagowanych przez siebie pismach, do życia w świętości. W 1885 r. Zgromadzenie zostało włączone do Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka, przyjmując nazwę Franciszkanek Misjonarek Maryi (FMM).
Źródło oparcia i siły w powołaniu i misji
Maria od Męki Pańskiej otwarta na działanie Ducha Świętego, posiadała wielkiego ducha wiary oraz nadzwyczajną intuicję, co pozwalało jej odważnie podejmować wielorakie zaangażowania duszpasterskie i misyjne, nawet ?w miejscach niebezpiecznych i oddalonych?. Wiedziała, że siła i moc płyną z Ofiary i adoracji eucharystycznej, że największym Misjonarzem Zgromadzenia jest Jezus wystawiony i adorowany. Za wzór bezwarunkowej dyspozycyjności i całkowitego oddania się dziełu Bożemu, stawiała siostrom Maryję, której słowa wypowiedziane w chwili Zwiastowania: ?Oto ja służebnica Pańska? stały się dewizą Zgromadzenia. Podkreślała ubóstwo i pokorę franciszkańską, które czyniły siostry gotowymi do misji.
Szerokie horyzonty misyjne
Wkrótce z całej Europy, a potem z Azji, Afryki i Ameryki dołączały do niej kobiety, które ? tak jak ona ? miały ogromny zapał misyjny i wielkie ?pragnienie dusz?. Formowane w Zgromadzeniu FMM, poświęconemu, zgodnie z jego charyzmatem, powszechnej misji Kościoła, siostry odważnie włączały się w nowe konteksty religijno-kulturowe, głosząc słowem i przykładem życia, jedynego Zbawiciela świata, Jezusa Chrystusa. Maria od Męki Pańskiej w chwili swej śmierci w 1904 r., pozostawiła ponad 2 tysiące sióstr w 86 wspólnotach, pracujących na czterech kontynentach.
Beatyfikacja
Została beatyfikowana 20 października 2002 r. w Światowy Dzień Misyjny w Rzymie przez Jana Pawła II. W dniu jej beatyfikacji papież Polak podkreślił u niej ogromną miłość do Kościoła i zachęcił wszystkie siostry, aby wprowadzały innych, zwłaszcza niewierzących, w tajemnicę miłości, której na imię Jezus Chrystus. Jej beatyfikacja potwierdza przekazany przez nią charyzmat i jego znaczenie dla Kościoła.
"Chrystus kontemplowany posyła nas do braci...
Chcemy iść do wszystkich, jak Chrystus, z sercem pokornym, gotowe zarówno uczyć się od nich, przyjmować, jak i dawać, w tej samej postawie szacunku i akceptacji wszystkich, w postawie otwarcia i służby."
Konstytucje FMM n° 39
Nasz kontemplacyjno-czynny charyzmat, którym jest udział w misji powszechnej Kościoła, realizujemy przez modlitwę i różnorodne zaangażowania apostolskie, odpowiadając według naszych priorytetów i możliwości na wyzwania współczesnego świata.
W Polsce podejmujemy działalność ewangelizacyjną poprzez katechezę i współpracę w duszpasterstwie parafialnym, organizowanie rekolekcji dla młodzieży, a także pracę na polu edukacyjno-wychowawczym, którą jest prowadzenie przedszkola oraz świetlic dla dzieci i młodzieży. Siostry pracują także z uchodźcami i migrantami, są zaangażowane w animację misyjną oraz na rzecz ofiar handlu ludźmi, by przeciwdziałać współczesnym formom niewolnictwa. Zgromadzenie podejmuje również pracę opiekuńczo-wychowawczą wobec osób niepełnosprawnych intelektualnie, prowadząc Domy Pomocy Społecznej. Innym zaangażowaniem sióstr jest udział w duszpasterstwie więziennym przez przygotowywanie liturgii, organizowanie spotkań formacyjnych i przygotowanie więźniów do sakramentów.
Bardzo ważnym wymiarem misji Zgromadzenia, oprócz czynnego apostolstwa jest życie wspólnotowe. Każda siostra jest darem Bożym, dlatego Konstytucje FMM mówią, że we wspólnocie dzielimy życie z siostrami, które Bóg nam daje?, troszcząc się o ewangeliczny charakter naszego życia wspólnotowego. Przyjmujemy z prostotą tych, którzy do nas przychodzą, by dzielić się wiarą, by ich wspierać, słuchać i im towarzyszyć.
Szczególnym wymiarem naszej misji w Kościele jest modlitwa i ofiara naszych cierpień. Pozostajemy w pełni misjonarkami, niezależnie od wieku czy kondycji fizycznej, przez ofiarowanie Bogu - w zjednoczeniu z Chrystusem naszych cierpień, modlitw i trudów życia, za Kościół i zbawienie świata.
Misja nie należy do nas, lecz jest nam powierzona. Wymaga rozeznania, dialogu i dyspozycyjności, aby z wiarą i w mocy Ducha pójść tam, gdzie Bóg nas posyła.
"Wspólnota tworzy się w wierze : Bóg pobudza naszą wolność do czynnego uczestnictwa; z wiarą przyjmujemy siostry, które On nam daje, akceptując naszą różnorodność i komplementarność w postawie wzajemnego wsłuchiwania się, zaufania, szacunku do tajemnicy i rytmu rozwoju każdej. Podtrzymujemy się wzajemnie w naszej drodze ku Panu."
Konstytucje FMM n 20
Życie siostrzane we wspólnocie stanowi ważny wymiar naszego franciszkańskiego powołania. Każda z nas mimo odmiennej historii życia, odkryła Boże wezwanie do życia tym samym charyzmatem, który przekazała nam od Boga bł. Maria od Męki Pańskiej. Dlatego w duchu wiary i ufności w Boże prowadzenie, przyjmujemy siebie nawzajem w miłości, troszcząc się o dobro i duchowy wzrost każdej siostry we wspólnocie. W duchu prostoty i służby dzielimy obowiązki życia codziennego, wspierając się na drodze powołania.
Nasze międzynarodowe i wielokulturowe wspólnoty, obecne w wielu miejscach świata, są w służbie misji. Każda z sióstr, podejmująca pracę tak na zewnątrz, jak i wewnątrz wspólnoty, czuje się posłana i wspierana przez swoją wspólnotę. Wzajemne dzielenie się powierzoną misją, buduje między nami siostrzane więzy i umacnia naszą jedność w służbie ewangelizacji.
W duchu odpowiedzialności za nasze życie wspólnotowe, podejmujemy działania wzmacniające ducha i misję wspólnoty, takie jak: tworzenie projektu wspólnotowego, rozeznawanie naszych zaangażowań, dni skupienia, czy też troskę o formy rekreacji i wypoczynku. Ten wspólnie spędzony czas na modlitwie, refleksji i świętowaniu, buduje wspólnotę w wierze, wokół Chrystusa i Jego Słowa.
Chrystus kontemplowany...
"Kontemplowany Chrystus wysyła nas do braci, w których odkrywamy Jego ukrytą obecność. A bracia ponownie kierują nas do kontemplacji Chrystusa".
Konstytucje FMM n° 3
W kontemplacji Chrystusa, obecnego w sakramencie Słowa i Chleba, odkrywamy źródło naszej misji, którą jest rozlewająca się na cały świat miłość Boga. Kontemplacja użyźnia całe nasze życie. Prowadzi nas do odkrywania pokory i kenozy (uniżenie się) Jezusa Chrystusa, który dla zbawienia człowieka wydał się Ojcu w tajemnicy Wcielenia, Śmierci i Zmartwychwstania.
Codzienna Eucharystia i adoracja Najświętszego Sakramentu łączy nas z Ofiarą Chrystusa i przepaja nasze życie duchem uwielbienia i wstawiennictwa. Wraz z Chrystusem ofiarujemy się Ojcu za Kościół i zbawienie świata.
Liturgia Godzin, Jutrznia i Nieszpory sprawowane w imieniu całej wspólnoty ludzkiej, łączy nas z modlitwą Kościoła. Jest czasem modlitwy wspólnotowej, gdzie powierzamy Bogu intencje Kościoła i świata oraz tych, którzy polecają się naszemu wstawiennictwu.
Każdego dnia poświęcamy czas na medytację Słowa Bożego. W jego świetle chcemy rozpoznawać wolę Bożą i z wiarą przyjmować wydarzenia dnia codziennego. Medytowane Słowo pogłębia naszą relację z Chrystusem i otwiera nas na działanie Ducha Świętego. Dzieląc się nim we wspólnocie, odkrywamy wielkie dzieła, które Bóg czyni w naszym życiu.
Maryja jest naszą "Drogą w drodze". Poranne zawierzenie się Maryi oraz codzienny różaniec wspólnotowy lub indywidualny, umacnia nasze oddanie się Bogu.
W naszym życiu modlitwy przewidziane są także dni skupienia oraz doroczne rekolekcje, by odnawiać się wewnętrznie i podejmować drogę nawrócenia.